Voorbij de paradox

Het belang van het identificeren van werkelijke pijnpunten in softwareontwikkeling

Als IT-professional ben je waarschijnlijk bekend met de verhalen over organisaties die dé oplossing verkopen of managers die dé oplossing inkopen. Deze oplossingen worden vaak goed gepresenteerd in marketingcampagnes. Zoals het boek van Jeff Sutherland met de titel "Twice the work in half the time" of Scaled Agile Framework (SAFe), dat een complete organisatorische transformatie belooft. Op het eerste gezicht lijkt het een overtuigend verhaal en de succesverhalen stapelen zich op. Hier ontstaat echter een paradox: we willen allemaal een organisatie met een unieke identiteit zijn, compleet anders dan andere bedrijven, maar tegelijkertijd willen we allemaal de standaardoplossing. Een oplossing die vaak gekozen wordt voordat het werkelijke probleem binnen een organisatie geïdentificeerd is.

Het negeren van werkelijke problemen binnen een organisatie

Een tweede paradox doet zich voor bij diezelfde organisaties of besluitvormers. Ze hebben zelf bedacht wat het probleem in hun organisatie is. Of nog beter gezegd, ze hebben al bedacht wat de oplossing is. Deze oplossing is vaak gebaseerd op agile methodieken zoals SAFe, DevOps of Scrum, die zich richten op het snel leveren van waarde aan klanten en het iteratief bijstellen op basis van feedback. Ironisch genoeg wordt deze benadering vaak genegeerd bij de eerste stap. Er wordt niet gekeken naar waar de werkelijke pijnpunten in de organisatie liggen, maar naar waar de manager of directeur denkt dat de pijnpunten zich bevinden. Zonder dit te valideren.