Dat het gebruik van legacy-applicaties enorme kosten met zich meebrengt, daar kunnen veel ziekenhuizen over meepraten. Dat heeft de nu al geruchtmakende documentaire ‘Dodelijke Zorg’ van enkele weken geleden op pijnlijke wijze blootgelegd. Maar zij zijn uiteraard niet de enigen en de torenhoge kosten blijven ook zeker niet beperkt tot peperdure licenties.
Aanslag op ICT-budgetten
De software van de in de documentaire bedoelde semi-monopolistische leverancier is op onderdelen ook nog eens dermate slecht dat veel patiënten onnodig zijn overleden. Zulke gezondheidsrisico’s zijn in andere sectoren gelukkig niet aan de orde, maar ook daar zijn de toenemende (lees: exploderende) kosten een aanslag op de budgetten en houden ze innovatie tegen. Omgevingen waarin verouderde systemen tot 80% van het ICT-budget opslurpen zijn niet eens uitzonderlijk. Met dit soort percentages dreigen organisaties zelfs volledig vast te lopen. De toenemende kosten van legacy-applicaties zijn ruwweg in vier categorieën te verdelen:
Oorzaken oplopende kosten legacy
- Schaarse kennis. Mede omdat ook developers van legacy-software met pensioen gaan, wordt de kennis van legacy-systemen steeds schaarser en het beheer als gevolg van uitbesteding steeds duurder. Daar komt bij dat veel jonge developers niet met verouderde technologie kunnen of willen werken.
- Tijdrovend onderhoud. Er gaat onevenredig veel tijd, en dus geld, zitten in het oplossen van ‘onverklaarbare’ fouten in het beheer (bitrot). Het ontbreken van een adequate logging maakt het proces van monitoring en observability er niet makkelijker op. Hetzelfde geldt voor de vaak slechte organisatie rondom foutmeldingsprocedures. Omdat steeds meer onopgeloste zaken op de backlog worden geparkeerd, loopt de zogenoemde ‘technical debt’ steeds verder op, totdat er uiteindelijk geen ruimte meer is voor nieuwe dingen.
- Inefficiënte infrastructuur. Om te beginnen vertaalt het opschalen van on-premise servers zich in (meer dan) lineair groeiende beheerkosten. Veel legacy-applicaties kunnen ook simpelweg alleen on-premise draaien omdat ze, met het oog op de vertragingstijd van de data transfers, dicht op de database moeten zitten (latency). De fysiek aanwezige servers moeten bovendien continu draaien, omdat ze in tegenstelling tot moderne (cloud)servers niet gescript op- of afgeschaald kunnen worden. Als noodgreep worden er vaak volledige back-ups van de virtuele servers gemaakt om alles in voorkomend geval weer draaiend te krijgen.
- Dure licenties. Licenties gebaseerd op verouderde modellen zorgen bij elke extra gebruiker voor toenemende licentiekosten. Dat is anders in de cloud waar je betaalt naar gebruik, waardoor je makkelijker kosten kunt besparen. Bovendien kunnen er in legacy-situaties geen kosten worden bespaard in de ontwikkel-, test- en acceptatieomgeving.
Rem op doorontwikkeling
De gevolgen van al die explosief stijgende (beheer)kosten zijn met name in het MKB voelbaar. Omdat zij met een vergelijkbare kosten-baseline te maken hebben als grote bedrijven, hebben zij steeds meer moeite om hun business case rond te krijgen. Het gevolg is dat doorontwikkeling stagneert, waardoor niet meer adequaat op marktontwikkelingen kan worden ingesprongen. Alle tijd en geld die opgaan aan legacy kunnen immers niet in innovatie worden gestoken.
Wil je meer weten over de risico's van verouderde applicaties, welke scenario's er zijn voor modernisering en wat dat je oplevert? Download dan ons whitepaper applicatie modernisering.
Kampt jouw organisatie ook met hoge kosten en/of beveiligings- en beschikbaarheidsproblemen als gevolg van legacy-systemen? En wil je die cirkel doorbreken door deze systemen te moderniseren met een ervaren partij? Neem dan contact op met Heiko Wijtenburg via heikow@delta-n.nl of via 085-487 52 21.
